Атрымайце! Ў бюджэце сродкаў няма! Гэта можна перад выбарамі здымацца на штабелях золата ў сховішчах Нацбанка.
    А зараз, жыхары Мазыра, вам павезло больш - вы сталі жыць на чыстай і свабоднай ад радыяцыі тэрыторыі і можаце нічога не асцерагацца!
    Тое, што за 24 гады людзі атрымалі такую дозу радыяцыі, што ім хопіць яе на ўсё астатняе жыццё - такіе думкі кіраўнікоў Беларусі не абцяжарваюць. Радуйцеся!
    Для вас пабудаваны аздараўленчы горна-лыжны коплекс. Не бяда што ў большасці мазырчукоў не хапае сродкаў  карыстацца ім. Вы там бяз сродкаў і ня вельмі жаданыя госці. (Толькі інвалідамі становіцеся. Адмазвай потым дырэктароў комплекса ад турмы). А сродкі на ўтрыманне комплекса ўсё роўна адымем у вас праз прадпрыемствы ў якасці безвазмезднай дабрачыннай дапамогі.
    А каб вы не раслабляліся, фінансава, пабудуем для вас яшчэ два Палацы: для гульнявых відаў спорту (ідзе поўным ходам за курганам Славы) і Лядовы палац. Хакей - спорт №1 у Беларусі!
   З 2010годам Вас землякі! Дабрабыту Вам і Здароўя.
   Не хварэйце грыпам і страхам! НЯ БОЦЕСЯ І НЕ ПРЫНІЖАЙЦЕСЯ!

---

(Артыкул з незалежнага выданьня БНФ г. Мазыра "Вольны МАЗЫР”, №2, 1990г.)

Марш «ЗА ВЫЖЫВАНЬНЕ”
  "6-8 ліпеня 1990 года сьвядомыя мазырчукі прымалі ўдзел у Маршы "За Выжываньне”, цудоўна наладжаным стачкомам  і БНФ (Беларускім народным фронтам) г. Гомеля, да якога далучыліся і жыхары Магілёўшчыны, Браншчыны – ўсяго каля 300 чалавек.
  Красная плошча ці не ўпершыню зазьзяла пад палотнішчамі  бел-чырвона-белых нацыянальных беларускіх сьцягоў.
   7 ліпеня з намі сустрэўся М. Рыжкоў (Старшыня Савета Міністраў СССР): Сьвярдлоўская зала Крамля, мабыць, ніколі ня чулі столькі болю, колькі было яго ў словах выступаўшых, якія аднагалосна патрабавалі адстаўкі беларускага ўраду. Пра гэта сьведчылі  і сьлёзы маскоўскіх стэнаграфістак. Але беларуская партпрэса дала Маршу сваю ацэнку. "Советская Белоруссия” выліла на Марш вось такія памыі: "Не преминули присоединиться к нему  и представители БНФ. Среди них, к сожалению, оказалось несколько сверх-эмоноциональных крикунов, от которых, не в держав напора – ретировалась бригада японских журналистов”. Гэты партыйны опус быў абвергнуты на гарадскім мітынгу 15 ліпеня. А гомельскія ГА "Ліга жанчын” і БНФ атрымалі многа адрасоў грамадскіх арганізацый за мяжою ад журналістаў.)…
Гэты Марш  у абарону жыхароў, пацярпелых ад аварыі на ЧАЭС, быў арганізаваны па ініцыятыве грамадскага руху  Беларускага Народнага Фронту  "Адраджэньне” і падтрыманны  дэмакратычнымі  мясцовымі дэпутатамі. Тады , частка прадстаўнікоў улады і апазіцыі, прафсаюзаў,  дэпутаты, мнагадзетныя маці і пенсіянеры, не зважаючы на разьяднанасць у поглядах і перакананнях  аб’ядналіся, каб данесці свой боль за лёс сваіх дзяцей да сцен Крамля і Мінска. Да міжнароднай супольнасці.
  Менавіта пасьля  гэтага Маршу ўвесь свет даведаўся пра наша агульнае гора і людзі Добрай Волі прыйшлі  к нам  на дапамогу. Пацярпелае насельніцтва не атрымала належнай кампенсацыі, хаця ў першыя гады дзяржава выдзяляла невялікую грашовую кампенсацыю, пастаўляла чыстыя прадукты харчавання, аказвала тэхнічную дапамогу ў вытворчасці адносна чыстых прадуктаў. У 1991 годзе Вярхоўным Саветам Рэспублікі Беларусь быў прыняты закон "Аб сацыяльнай абароне грамадзян, пацярпелых ад Чарнобыльскай катастрофы", які прадугледжваў неабходныя льготы і кампенсацыі людзям. Гэта разам з сістэмай радыяцыйнага кантролю і сістэмай аховы здароў'я, дзяржаўнымі праграмамі ліквідацыі выкікаў Чарнобыльскай катастрофы, дазваляла пазбегнуць сур'ёзных медыцынскіх наступстваў. Аднак праіснаваў Закон толькі 4 гады. Прэзідэнт сваімі указамі №№ 349, 350 ад 1 верасня 1995 года пазбавіў чарнобыльцаў практычна ўсіх льгот і кампенсацый. Не дапамагло рашэнне Канстытуцыйнага суда аб неадпаведнасці іх Канстытуцыі і законам Рэспублікі Беларусь. Кіруючыся гэтымі антыдзяржаўнымі актамі, міністэрствы і ведамствы сталі самавольна ліквідаваць рэшткі закона.
   Пра Чарнобыль нельга забыць. Ён – побач з намі амаль ўжо 24 гады, і невядома, калі перастане балець гэтая пакуль яшчэ незагойная рана. Але грамадзтва ўсё яшчэ паралізаванае страхам  і апатыяй. Супраціў рэдка пакідае сьцены кухняў. І гэта ў той сытуацыі, калі дзяржаўная палітыка ў справе ліквідацыі наступстваў Чарнобыльскай катастрофы пагражае здароўю кожнага з нас! У выніку толькі жменька актывістаў з году ў год спрабуе працягнуць увагу грамадазтва і міжнароднай супольнасці да чарнобыльскай праблематыкі. Іншыя ціха маўчаць, спадзяюцца перасядзець, перахітрыць, перажыць… Але рэчаіснасьць зноў і зноў падводзіць іх да  думкі, што выхад  ёсьць толькі  адзін: барані сябе сам!
  Калі ўлада не лічыцца з народам, хавае ад яго праўду, закрывае вочы на тое, што па ўсёй краіне "распаўзаюцца” забруджаныя прадукты харчавання, народ павінен прымусіць уладу паважаць сябе.

---

  После того как из всех Советов были выжиты все инициативные, имещие свою позицию депутаты, сначала остановилась индексация "гробовых” для жителей, пострадавших от аварии на ЧАЭС, районов и других социальных выплат,  забылись обещания по компенсации вкладов .
  Заседающие во всех Советах директора предприятий, колхозов и совхозов, не могут, бояться и не в состоянии защитить народ. Они только защищают интересы тех, кто их туда направил. Они забросили свои трудовые коллективы и не в состоянии обеспечить своих рабочих работой. Им некогда (они даже не знают как!) руководить предприятием в этих кризисных условиях, которые больше выполняют социальные функции, а не экономические.   15 лет Лукашенко и его вертикаль, горе-директора-депутаты правят страной. Что же им мешает проводить такую политику, чтобы улучшить жизнь людей? Так нет! Все эти 15 лет они только и делали, что ликвидировали чернобыльские и социальные льготы  всем  слоям населения Беларуси. Мало времени прошло? Сколько им  его надо? До последнего белоруса?
  Может оппозиционные депутаты проникли в Советы и мешают? Да представителей оппозиционных партий и демократических общественных организаций на пушечный выстрел не подпускают к  участию в работе избирательных комиссиий, не то что депутатами в Советы!

25 апреля выборы в местные Советы 26-го созыва.
26 апреля – 24 года Чернобыльской трагедии.
Не сиди на кухне!  Стань волонтером  перемен!